Hoe zit dat nu met die paarden...

We zitten hier nu al een zestal maanden omsingeld door 'wilde paarden' en iedere bezoeker nemen we trots mee naar een van de nabije commons om te tonen dat het niet om 1 of 2 verdwaalde paarden gaat, maar hoe zit het nu echt met die paarden.

Na wat googlen vond ik enkele websites (link, link, link, link) met meer informatie waarvan je hieronder een korte samenvatting kan vinden.

De paarden lopen vrij rond, maar zijn niet echt 'wild' in die zin dat ze allemaal een eigenaar hebben. Die eigenaars zijn 'commoners', eigenaars van een stuk land in New Forest met Common Rights. Er zijn 6 Common Rights:
- Common of Pasture - het recht om ponies, gehoornd vee en ezels vrij te laten grazen
- Common of Mast - het recht om varkens los te laten lopen tijdens de pannage, een periode van ongeveer 2 maanden in het najaar waar varkens de eikels opeten die giftig zijn voor de ponies
- Right of Turbary - het recht om turf te steken. Het recht bestaat nog steeds - en is gelinked aan haard en schoorsteen, niet aan het land - maar wordt niet meer gebruikt.
- Right of Fuelwood - het recht om brandhout te winnen uit het bos. Vroeger ging dit echt om kap, maar tegenwoordig heeft bijna iedereen dit recht verkocht aan de Forestry commission en mogen ze enkel nog takken en twijgen bijeenscharrelen, zolang er ze geen voertuig nodig hebben om het brandhout thuis te krijgen.
- Right of Common of Marl - het recht om mergel te winnen in de groeven in het zuiden van het New Forest. Dit wordt niet meer gebruikt.
- Common of Pasture of Sheep - bepaalde eigendommen komen met het recht om schapen los rond te laten lopen. Weinig eigenaars gebruiken dit recht echter, omdat te veel schapen verdwijnen.

De paarden zijn eigenlijk geen paarden, maar ponies. Ze stammen af van de ponies die hier al enkele duizenden jaren rondlopen en die over de eeuwen heen gedomesticeerd zijn. Ze zijn met zijn 3000.

Minstens een keer per jaar worden alle ponies bijeengedreven door de Commoners. Dit heet 'the drift' en is naar het schijnt heel interessant om te zien, maar de beheerders van de paarden vragen om niet te komen kijken om ongelukken te voorkomen. Eenmaal bijeengedreven worden de paarden onderzocht, krijgen ze behandelingen tegen ziektes, worden ze gebrandmerkt met de unieke letter en cijfercombinatie van hun eigenaar en worden de nieuwe veulens gespeend.

De pony-populatie wordt in stand gehouden door het vrijlaten van ongeveer 150 New Forest hengsten tussen april en juli. Naar het schijnt ben je in die periode best op je hoede voor wat er allemaal kan gebeuren in de bosjes. De hengsten worden ook om de 3-4 jaar overgebracht naar een ander stuk van het New Forest om inteelt te vermijden.

Ieder jaar zijn er een of meerdere pony-sales waar nieuwe veulens of oudere ponies verhandeld worden onder de Commoners.

Het beheer van de pony-populatie is in handen van de Verderers en Agisters.

De Verderers - ze zijn met zijn 10 - zijn verantwoordelijk voor de naleving van de wet in het New Forest. Vijf zijn verkozen en vijf vertegenwoordigen de Kroon, de Forestry Commission en nog ander bestuursorganen uit de streek. Om de zoveel tijd houden ze een publieke zitting waar iedereen zijn klachten en grieven ten berde mag brengen. Ze managen ook de lijst van brandmerkkentekens en beslissen welke hengsten mogen gaan hossen in de bossen.

De Agisters zijn met zijn vijf en worden aangeworven door de Verderers. Ze zorgen voor het dagdagelijks beheer van de ponies, dat de Commoners voldoen aan de vereisten om hun ponies vrij te laten rondlopen en zijn verantwoordelijk voor de afwikkeling van ongevallen met ponies. Ieder jaar komen er 60-70 ponies om bij ongevallen. Recent zijn eigenaars begonnen met fluo-halsbanden voor de ponies zodat ze 's nachts beter opvallen. De Commoners moeten de Agisters betalen voor hun diensten. Om bij te houden dat een Commoner zijn bijdrage betaald heeft, zullen de Agisters de staart van hun ponies bijknippen.

Nog dit: het is verboden om de ponies te voederen. Als je betrapt wordt, kan dit je £200 kosten! En vergeet niet: hoe lief en rustig de ponies er ook uitzien, het blijven wilde dieren die kunnen bijten of trappen.

Wekelijkse uitstap en bezoek

De laatste weken slagen we er in om minstens een keer per weekend een wandeling te gaan doen in New Forest. We hebben 2 boekjes - Kiddiwalks en New Forest Park 20 short walks for the family - met een paar schitterende wandelingen op minder dan een halfuurtje rijden van hier.

Zo zijn we reeds naar Godswill Wood geweest: een leuke wandeling van een kleine 5 kilometer door een bos met halverwege een schitterend zicht op de Avon.

2 weken geleden zijn we gaan wandelen in Burley. Burley staat gekend als het heksendorp van New Forest en heeft daar dan ook een hele toeristische 'industrie' rond gebouwd. Naar het schijnt leefde er vroeger ook een draak, die nu begraven ligt in Burley's Beacon. Na Lyndhurst is het een van de meest toeristische plekjes. De wandeling was net iets meer dan 5 kilometer, met schitterende vergezichten over het glooiend landschap van New Forest. Onderweg zijn we naast de paarden die we nu al goed gewoon zijn ook een paar wilde hertjes tegengekomen (zoek ze maar op de foto rechts vanonder :) ). Zoals je kan zien, moeten de paarden wel nog wat oefenen om beter te parkeren!

We zijn net terug van een wandeling rond Beaulieu Road station bij Shatterford. Deze was er eentje van 4 kilometer rond een gebied gekend als 'Bishop's Dyke'. De legende zegt dat in de jaren 1200 een koning een bisschop een stuk land had aangeboden op voorwaarde dat hij er op een dag rond kon kruipen... Omdat we de beschrijving niet echt goed gevolgd hebben, is het een beetje avontuurlijker geworden dan gepland, maar de kids vonden het super om dwars over het terrein en door de lage begroeiing onze auto terug te zoeken. Vlak naast de parking lag de Drift Inn waar we op de wandeling al een buitenspeeltuin gespot hadden, dus na het avontuur zijn we lekker gaan smikkelen in de tuin van de Inn terwijl de kids zich konden uitleven op de speeltuin. De Inn dankt zijn naam aan het jaarlijkse bijeendrijven van de paarden in de buurt. Op die dag worden de paarden gekeurd, behandeld tegen kwaaltjes en ziektes en kunnen ze ook verkocht worden op de paardenmarkt aan de overkant van de straat.

Vorig weekend kregen we bezoek van Elena, Lukas, Victoria, Angela en Stef. Op vrijdag zijn ze met de boot naar hier gekomen en maandagmiddag met de Eurotunnel teruggekeerd. Net als vorige bezoekers waren ook zij vol lof over de trip met de boot, dus een van de volgende keren moeten we dat toch ook echt eens proberen! Op zaterdag zijn we naar onze favoriete kinderboerderij geweest: Longdown Activity Farm. Aan de ingang zagen we dat ze er ook kinderverjaardagsfeestjes organiseren waarbij boer Brian zich over de feestvarkens ontfermt. We hebben direct van de gelegenheid gebruik gemaakt om Sam's verjaardagsfeestje vast te leggen. Op zondag trokken we iets verder naar Bournemouth voor een lunch in Aruba op de pier, gevolgd door water- en zandpret op het strand. Aruba blijft schitterend om met de kids naar toe te gaan: deze keer was er een meneer die op aanvraag van alles in elkaar knutselde met ballonnen. Hij moest wel even in zijn haar krabben toen Lukas een trein vroeg, maar het resultaat was indrukwekkend en leek heel goed op Thomas the Train. Lukas had ook een viraal cadeautje meegebracht uit Belgie: op maandagochtend toen de hele familie op het punt stond om te vertrekken, bleek Sam het beestje overgenomen te hebben. Resultaat: twee daagjes ziek thuis met een zwakke maag en daarna weer vrolijk naar school.