Het is intussen drie weken geleden dat ik gestopt ben met werken, maar het was allesbehalve een relaxvakantie.
Onze beide Engelse auto's zijn verkocht en we rijden voorlopig rond met twee huurauto's. Ook onze "nieuwe" Belgische auto heeft samen met Wim de oversteek naar Engeland gemaakt zodat we daarmee volgende week naar Belgie kunnen terugrijden. Voor Siska was het zeer verwarrend omdat we op een gegeven moment rondreden met vijf verschillende auto's. Tegen het einde van de week gaan we de twee huurauto's terugbrengen en dan worden weer normale mensen met 1 auto!
Ik heb me ook nog leuk beziggehouden met het afsluiten van allerlei abonnementen, contracten, verzekeringen,.. en heb ons ook afgemeld bij de Belgische ambassade. We worden weer officieel inwoners van het Belgisch koninkrijk!
Ons huis is intussen van top tot teen opgeblonken en staat klaar om leeggehaald te worden. Vooral het weer in originele staat krijgen van de tuin was voor ons tuinexperten een uitdaging. Gelukkig was het hier niet zo heet als in Belgie, alhoewel we toch ook net de dertig graden gehaald hebben. Morgen maandag starten de verhuizers met het inpakken van onze spullen en als alles goed gaat, verdwijnen die op woensdag in de verhuiswagen.
Gisteren was het redelijk drukjes want we hadden tussen de hele verhuis door ook nog eventjes Siska's verjaardagsfeestje met haar klasgenootjes ingepland. Na het feestje zijn we snel alles gaan afzetten in West Wellow, om dan door te sjeezen naar Cadnam. Daar wachtte Catherine ons op aan ons vakantiehuisje dat voor de laatste week in de UK onze thuis wordt. We hebben snel de sleutel in ontvangst genomen en even rond gekeken in het huisje. Oorspronkelijk was het de bedoeling om zaterdag ook effectief te verhuizen, maar dat was wat optimistisch. Van Cadnam zijn we nog een laatste keer gaan pubben in Sir Walter Tyrell met Leonie, een collega van Wim, met haar twee kindjes en met Ted, een collega van mij, vergezeld van zijn vrouw en dochter. Het was wel vreemd, want het grootste deel van het gezelschap had de rest nog nooit ontmoet, maar het werd een hele leuke namiddag! 's Avonds zijn we allemaal moe maar voldaan voor een laatste keer in ons bed gekropen in West Wellow.
Vandaag (zondag) hebben we onze spullen gepakt voor de komende tien dagen en hebben de trampoline en onze hangmat afgebroken zodat ze zeker mee kunnen met de vrachtwagen. Kort na de middag waren we gepakt en gezakt en zijn we vertrokken naar ons vakantiehuisje. Deze namiddag hebben we met zijn vieren lekker genoten van onze tuin en zijn in de pub aan de overkant van de straat lekker gaan eten. Aangezien ze daar lekkere ijsjes hebben denk ik dat we daar nog wel eens gaan passeren.
Morgen beginnen we echt aan onze verhuis, want dan beginnen de verhuizers alles in te pakken. Sam en Siska gaan ondertussen hun laatste week naar school (jaja, hier zijn ze er nog niet vanaf), maar zo te zien zal het een redelijk rustige schoolweek worden.
Om alles samen te vatten: we komen er echt terug aan, we kunnen niet meer van gedachten veranderen. Ik kijk er al een tijdje naar uit om weer naar huis te komen, maar nu word ik met mijn neus op het feit gedrukt dat we hier echt vertrekken en alles achterlaten en dan is het toch wel even slikken. Ook Sam en Siska beginnen stilaan echt te beseffen dat we gaan vertrekken en zitten af en toe wat beteuterd te kijken. Gelukkig zit er veel familie en vrienden uit te kijken naar de dag dat we weer terug zijn en zal het wel wat makkelijker zijn als we door iedereen in Belgie fijngeknuffeld worden!
Onze beide Engelse auto's zijn verkocht en we rijden voorlopig rond met twee huurauto's. Ook onze "nieuwe" Belgische auto heeft samen met Wim de oversteek naar Engeland gemaakt zodat we daarmee volgende week naar Belgie kunnen terugrijden. Voor Siska was het zeer verwarrend omdat we op een gegeven moment rondreden met vijf verschillende auto's. Tegen het einde van de week gaan we de twee huurauto's terugbrengen en dan worden weer normale mensen met 1 auto!
Ik heb me ook nog leuk beziggehouden met het afsluiten van allerlei abonnementen, contracten, verzekeringen,.. en heb ons ook afgemeld bij de Belgische ambassade. We worden weer officieel inwoners van het Belgisch koninkrijk!
Ons huis is intussen van top tot teen opgeblonken en staat klaar om leeggehaald te worden. Vooral het weer in originele staat krijgen van de tuin was voor ons tuinexperten een uitdaging. Gelukkig was het hier niet zo heet als in Belgie, alhoewel we toch ook net de dertig graden gehaald hebben. Morgen maandag starten de verhuizers met het inpakken van onze spullen en als alles goed gaat, verdwijnen die op woensdag in de verhuiswagen.
Gisteren was het redelijk drukjes want we hadden tussen de hele verhuis door ook nog eventjes Siska's verjaardagsfeestje met haar klasgenootjes ingepland. Na het feestje zijn we snel alles gaan afzetten in West Wellow, om dan door te sjeezen naar Cadnam. Daar wachtte Catherine ons op aan ons vakantiehuisje dat voor de laatste week in de UK onze thuis wordt. We hebben snel de sleutel in ontvangst genomen en even rond gekeken in het huisje. Oorspronkelijk was het de bedoeling om zaterdag ook effectief te verhuizen, maar dat was wat optimistisch. Van Cadnam zijn we nog een laatste keer gaan pubben in Sir Walter Tyrell met Leonie, een collega van Wim, met haar twee kindjes en met Ted, een collega van mij, vergezeld van zijn vrouw en dochter. Het was wel vreemd, want het grootste deel van het gezelschap had de rest nog nooit ontmoet, maar het werd een hele leuke namiddag! 's Avonds zijn we allemaal moe maar voldaan voor een laatste keer in ons bed gekropen in West Wellow.Vandaag (zondag) hebben we onze spullen gepakt voor de komende tien dagen en hebben de trampoline en onze hangmat afgebroken zodat ze zeker mee kunnen met de vrachtwagen. Kort na de middag waren we gepakt en gezakt en zijn we vertrokken naar ons vakantiehuisje. Deze namiddag hebben we met zijn vieren lekker genoten van onze tuin en zijn in de pub aan de overkant van de straat lekker gaan eten. Aangezien ze daar lekkere ijsjes hebben denk ik dat we daar nog wel eens gaan passeren.
Morgen beginnen we echt aan onze verhuis, want dan beginnen de verhuizers alles in te pakken. Sam en Siska gaan ondertussen hun laatste week naar school (jaja, hier zijn ze er nog niet vanaf), maar zo te zien zal het een redelijk rustige schoolweek worden.
Om alles samen te vatten: we komen er echt terug aan, we kunnen niet meer van gedachten veranderen. Ik kijk er al een tijdje naar uit om weer naar huis te komen, maar nu word ik met mijn neus op het feit gedrukt dat we hier echt vertrekken en alles achterlaten en dan is het toch wel even slikken. Ook Sam en Siska beginnen stilaan echt te beseffen dat we gaan vertrekken en zitten af en toe wat beteuterd te kijken. Gelukkig zit er veel familie en vrienden uit te kijken naar de dag dat we weer terug zijn en zal het wel wat makkelijker zijn als we door iedereen in Belgie fijngeknuffeld worden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten