Weer een weekje voorbij op het (soms toch wel gekke) eiland

De eerste schoolweek is voorbij gevlogen. Niet enkel voor Sam en Siska die het allebei super gedaan hebben, maar ook voor ons tweetjes. Sara is langsgegaan op haar werk, heeft onze autoverzekering in orde gebracht, het huis eens een deftige kuisbeurt gegeven en de Morrisons uitgeprobeerd (Waitrose blijft toch beter!). Voor mij was het een drukke week met massa's vergaderingen, dagdagelijkse brandjes die moesten geblust worden en puzzelwerk hoe we een paar serieuse projecten gaan aanpakken die er aan zitten te komen.

Het weekend was een aangename break waar zowel kindjes van oudjes als oudjes van kindjes genoten hebben. Zaterdag is Sam hier eens gaan proberen bij de Romsey Football Academy. Na wat plankenkoorts rond papa's en mama's been, kreeg de voetbalkriebel hem toch tussen de Engelse U6'ers. Op het einde van de training hebben ze hun wedstrijdje gewonnen en was Sam volledig klaar om iedere week te komen.

Na de voetbal zijn we eindelijk onze eigen autos gaan oppikken. In plaats van een gehuurde Vauxhall (=Opel) Zafira en Audi A3, staan er nu een Ford S-Max en Fusion+ voor de deur. Het is maar iets kleins, maar het zorgt er toch weer voor dat het wat minder vakantie en wat meer echt hier wonen wordt: onze eigen autos met het stuur aan de verkeerde kant!

's Avonds zijn we echt op zijn Engels met heel de bende in de Shoe Inn gaan eten. Die Engelse moeten hier echt heelder erwtenplantages verstopt hebben op hun eilandje: bij zowat elk gerecht krijg je hier erwten of erwtenpuree bij. Net als hun 'chips'. Voor de kindjes bestelden we mini-pizza. Op het bordje lag er inderdaad een inimini-pizzaatje, met daarnaast een serieuse portie erwten en duimdikke frieten. Sara heeft zich laten gaan aan echte fish&chips. Voor 'gezond&licht' moet je niet in een Inn zijn :)

Vandaag was een rustig dagje: uitgebreid ontbijten op zijn Engels (eggs & bacon!) en dan naar de Longdown Activity Farm waar Sara al eens eerder over geblogd heeft. Het is echt wel een superplek met de kids: dieren voederen, speeltuinen, op een kar door een hobbelveld getrokken worden door een tractor, ...

Ondertussen doen we iedere dag of week toch wel weer een eigenaardige ontdekking over de Engelsen. Er zijn de duidelijke, oppervlakkige verschillen zoals het links rijden, andere stopcontacten of de Pound Sterling ipv euro, maar onderhuids merk echt dat onze eilandburen anders in elkaar zitten...

• In het rijtje staan: nationale hobby die in de buurt van religie komt. Ze doen het zonder morren, voorbijsteken wordt met wenkbrauwgefrons onthaald en in geval van twijfel zal iedereen snel duidelijk maak waar de queue is
• Drinken: nog een nationale hobby :) iedere maandag gaat het over hoe zwaar ze het voorbije weekend weeral in het glas gekeken hebben en vanaf woensdag beginnen ze de exploten voor het volgende weekend al te plannen. Alle lagen van de bevolking, uitgezonderd de happy few, gaan naar de pub en voor iedere feestgelegenheid (verjaardag, huwelijksjubilee, overwinning voetbalploeg van het zoontje, ...) zijn 'a good couple of pints' het antwoord. Zaterdag zaten we om 18u stipt in de Inn en de eerste voltallige families waren al aanwezig voor de wekelijkse traditie.
• Customer service: wordt hier gedefinieerd als 'opvolging'. Scott - Sara's vriend van de garage :) - heeft ons al gewaarschuwd: hij gaat ons bellen na 7, 21 en 60 dagen en dan nog eens op 6 maand en dit allemaal om zeker te zijn dat we tevreden zijn over onze auto's, want 'I want to do more than just sell you a car and be done with it' (wat wij eigenlijk net zo goed zouden vinden)
• Tapijt: in bijna ieder Engels huis, maar ook in pubs enzo, ligt er vasttapijt. Uit een discussie leidt ik af dat ze dit een super oplossing tegen stof vinden. Een houten vloer vinden ze wel mooi, maar dan gaat dat stof zo alle kanten uit, terwijl wij dat tapijt juist ambetant vinden omdat alles erin blijft plakken, je voortdurend moet oppassen om niet te morsen en stofzuigen van deze tapijten echt geen pretje is

In de komende blogs bespreken we er nog wel een paar!

Een dagje Londen

Amelie en tante Ingrid (petekind en zus van Wim) waren voor een paar dagen op citytrip in Londen. Als verrassing voor Amelie zijn wij ook met z'n vieren een dagje naar Londen gegaan. We hebben de auto geparkeerd in Wimbledon en zijn dan met de tube (Engelse metro) tot aan het centrum van Londen gereden. Daar waren we afgesproken aan het Natural History Museum. Dit museum is het grote zusje van het museum voor natuurwetenschappen in Brussel, een van Sam's favoriete uitstappen. Het museum is gratis, je  moet alleen wel een tijdje aanschuiven om er binnen te geraken. Eerst zijn we naar de dino's gaan kijken. We  zijn al wel wat gewoon van dino-tentoonstellingen, maar dit is toch echt het beste wat ik al gezien heb. De absolute topper was een grote bewegende replica van een T-rex. Siska vroeg al snel wanneer we weer gingen vertrekken, maar Sam was volledig gefascineerd door het bewegende monster.

Na de dino's gingen we naar de zoogdieren kijken. Er was een zaal vol levensgrote dieren (olifanten, giraffen, neushoorns,...), maar ze vielen allemaal in het niet tegenover de gigantische blauwe vinvis die tegen het plafond opgehangen was.

Daarna was het tijd voor het middageten. De picnicruimte van het museum was een verademing na het zeer drukke museum. Het was er ruim, stevige kindervriendelijke tafels en een zeer goede akoestiek waardoor het niet opviel hoeveel volk er was.





Na een korte trip langs de insecten hielden we het museum voor bekeken en vertrokken we naar Hamleys, een must voor wie Londen bezoekt met kinderen. Hamleys is een gigantische speelgoedwinkel met 7 niveaus. Het leuke is niet alleen de enorme variatie een speelgoed, maar ook het entertainment in de winkel. Aan de ingang werden Sam, Siska en Amelie verwelkomd met een grote wolk zeepbelletjes. Overal in de winkel waren er medewerkers allerlei speelgoed aan het demonstreren en mochten de kinderen alles uitproberen. Er stonden ook een aantal gigantische lego-bouwsels. Sam en Siska mochten elk een speelgoedje kiezen (het zijn er uiteindelijk twee elk geworden) en  even later stonden we al aan de uitgang van de winkel om weer afscheid te nemen van tante Ingrid en Amelie.

Met twee uitgeputte kindjes zijn we dan met de tube weer naar huis vertrokken. Londen is een belevenis en zeker voor herhaling vatbaar. Er zijn naar het schijnt nog heel wat kindvriendelijke museums te vinden en ook de klassiekers zoals de Big Ben en Buckingham Palace willen we zeker nog eens gaan bekijken.

Longdown Activity Farm

Op dinsdag was ik een hele dag thuis met Sam en Siska en besloot ik een uitstapje te doen. Een kwartiertje van ons verwijderd is Longdown activity farm. Het is een zeer uitgebreide kinderboerderij waar kinderen heel veel zelf mogen doen.

We kwamen net op tijd aan voor het voederen van de kalfjes. Na eventje netjes in een rij aan te schuiven (echt wel de nationale hobby hier) kregen Sam en ik een grote papfles (Siska vond de kalfjes veel te griezelig en bleef zover mogelijk uit de buurt). We kregen dan elk een kalfje toebedeeld dat uitgehongerd op het flesje aanviel. Mijn kalfje was vrij snel klaar. Bij Sam ging het iets minder vlot want hij had veel moeite om te zorgen dat het kalfje de fles niet uit zijn handen trok.

Daarna gingen we langs de pasgeboren biggetjes naar de kippen kijken. Je mag er zelfs de eieren rapen en netjes naar de boerderijwinkel brengen. Via de konijnen en de cavia's kwamen we net op tijd bij de geitjes voor de voedertijd. Sam kreeg weer een fles en werd overdonderd door een kleine geit. Na de trampolines voor Sam en de kleine tractors voor Siska gingen we nog maar eens in een rij staan om aan te schuiven voor de "baby animal encounter". Eerst kregen we elk een klein kuikentje om vast te houden en te strelen. Ik hield Siska's kuikentje vast en probeerde te vermijden dat het onder de "zachte" streeltjes van Siska verpletterd werd. Even later werden onze bibberende kuikentjes terug gevraagd en gingen we verder waar we kleine konijntjes en geitjes mochten strelen. De konijntjes waren een groot succes, het geitje was nog net een maatje te groot voor Siska.

Na een ommetje langs de kleine indoorspeeltuin zijn we nog lekker gaan spelen in de stro-speeltuin. Misschien was dit niet de beste zet ooit, want daarna moesten mijn twee "modder-en-stro" kindjes in mijn gloednieuwe huur-Audi.

De activity-farm is echt super en zal nog beter zijn bij ons volgende bezoek met mooi weer zodat we ook kunnen genieten van de grote buitenspeeltuin, pony-ritjes en tractor rondritten die wegens het slechte weer niet doorgingen.

Nieuwe auto en bezoek van tante Wine en nonkel Jan

Zaterdag was het eindelijk zover. Ik kreeg mijn eerste echte Engelse (huur)auto met stuur aan de juiste kant (om in Engeland rond te rijden dan toch) en versnellingspook aan de linkerkant. Jan en Wine nemen maandag de Meriva mee, dus ik had niet veel keus en moet nu wel overschakelen. We hadden gevraagd voor een bescheiden vierdeurs Skoda, maar aangezien die allemaal uitgedeeld waren kreeg ik gratis een Audi A3 in de plaats. Ik ben vrij vlot van de parking geraakt, maar even later heb ik toch heel veel geluk gehad. De combinatie van een onbekend rond punt, links rijden en een nieuwe auto met stuur aan de rechter- en versnellingen aan de linkerkant waren er wat te veel aan en een andere auto kon nog net op tijd in de remmen vliegen om op een paar centimeter van mij te stoppen. Gelukkig is de rest van de rit naar huis vlot verlopen en kon ik een kwartiertje later met nog een beetje bibberbenen thuis uit de auto stappen. Sindsdien heb ik wel geen enkel probleem meer gehad en rij ik vrij vlot rond.

Thuis hebben we nog genoten van het zonnetje terwijl de kindjes een mooie welkomst - krijt - tekening te maken voor onze gasten.

Zaterdagmiddag zijn we vertrokken voor een uitje (waarschijnlijk niet het laatste) naar Heathrow om logees te gaan oppikken. Tante Wine (met een buik vol neefje voor Sam en Siska) en nonkel Jan kwamen voor een weekje naar Engeland voor hun laatste vakantie als gezin van twee. Na een beetje wachten en veel ongeduld werden Sam en Siska gelost aan de ontvangstdeur om al rennend Wine en Jan volledig te vertederen. Na een rit terug naar huis en een kleine stop in de supermarkt hebben we 's avonds lekker Indisch gaan halen en verder gerelaxed.

Zondagvoormiddag zijn we met een kleine omweg naar de zee gereden. De omweg was nodig om Jan en Wine te kunnen overtuigen dat er in New Forest echt wel wilde, loslopende paarden zitten! In de namiddag heeft nonkel Jan zich volledig uitgeleefd in de keuken (super, die logees die hun eigen eten koken :-)) en ons onze eerste "bangers and mash" voorgeschoteld. Dit is een vrij typisch Engels gerecht: worst, puree, superlekkere gevulde portobello's en brocolli. We hebben ontzettend gesmuld!

Maandag vertrokken Jan en Wine voor een paar daagjes richting Cornwall. Eerst zijn ze Sam en Siska nog mee gaan afzetten voor hun derde dag op school. Die viel trouwens reuze mee. Toen ik ze ging halen waren ze lekker een filmpje aan het kijken en was Siska veranderd in een rood monstertje: ze hadden pizza gegeten! Geen van beide had veel zin om mee te komen naar huis.

Sam en Siska's eerste schooldag

Vandaag was het eindelijk zover. Sam en Siska gingen voor de eerste keer naar school in de UK. Het is momenteel paasvakantie in Engeland net zoals bij ons, maar de school is wel open en er wordt een soort opvang georganiseerd. Er waren maar een 15-tal kleuters van verschillende leeftijden, ideaal dus voor de kids om op hun gemakje wat te wennen. Op voorstel van de school gebeurt dit wennen in verschillende stappen/dagen. Op de eerste dag (vandaag dus) gaan de kindjes anderhalf uurtje naar school, van negen tot aan de "snack", terwijl mama of papa er nog bij is. De tweede dag (vrijdag in ons geval) gaan ze tot net voor het middageten en verdwijn ik al een tijdje. Op de derde dag (maandag) blijven ze middageten. Op de laatste dag van het pogramma (volgende week woensdag) blijven ze dan voor de eerste keer een hele dag op school.

Vanmorgen begonnen we aan de eerste schooldag met het aantrekken van de schooluniformen. In Engeland wordt er in de meeste scholen een uniform gedragen en dan zeker op de privéscholen zoals die van Sam en Siska. Het uniform valt nog redelijk mee. Sam gaat naar school in een donkergrijze broek, paarse polo en paarse sweater met het logo van de school. Daarbij moeten donkergrijze sokken en effen zwarte schoenen gedragen worden. Siska is uitgedost met een zwart-wit geruite overgooier, een paarse polo, zwarte kousenbroek en schoenen en paars vestje. Ook de jassen, handschoenen, sjaal en muts (1 maat voor alle kindjes van 2,5j tot 12j) zijn deel van het uniform. Siska is heel enthousiast over haar outfit (kleedje aan!), Sam iets minder. Na een kleine fotosessie zijn we naar de school vertrokken.

We werden verwelkomd door miss Sturgess, de verantwoordelijke van de kleuterafdeling. De opvang tijdens de vakantie is in de klas van de nursery-jaren. Dit lokaal is minstens dubbel zo groot als een normale kleuterklas bij ons en stond vol speelgoed en activiteiten waartussen de kinderen kunnen kiezen. Zo was er een zandtafel, watertafel, schilderstand, poppenhoek, dinohoek, plasticinetafel,... . Siska was vrij snel vertrokken in de poppenhoek. Tot grote verbazing van de juffen (3 voor 15 kindjes) ging Siska op haar gemak midden tussen de andere kinderen zitten en begon ze vrolijk te spelen. Sam had iets meer aanmoediging nodig, maar toen de juffen een smartboard (wit bord waarop een scherm van de computer geprojecteerd wordt en waaraan een pen verbonden zit waarmee ze oa kunnen tekenen) met dinotekeningen tevoorschijn toverden, was hij vertrokken. Hij ging zelfs zelf in het Engels aan de juf vragen om zijn tekening af te printen. Terwijl de kindjes aan het spelen waren heb ik me beziggehouden met het opschrijven van een vertaallijstje met nuttige kleuterwoorden in het Engels en Nederlands zodat ze zich toch al een beetje verstaanbaar kunnen maken aan Siska.

Iets na tien uur was het tijd voor de snack: een brikje melk of water met een stuk fruit. Eerst gingen alle kindjes hun handen wassen. Ook Sam en Siska werd duidelijk gemaakt wat er verwacht werd. Daarna gingen ze samen in een kring op de grond zitten en werd er lekker gegeten en gedronken. Het was geruststellend dat Siska niet de enige was die erin slaagde om zichzelf met melk de decoreren. Na de snack gaan ze normaal gezien buiten spelen, maar dan was het voor ons tijd om te vertrekken. Sam was al snel paraat om te vertrekken, maar Siska had echt geen zin om weg te gaan.

Na de middag zijn we nog even bij de kapper gepasseerd om Sam en Siska een beetje te kortwieken, maar voor de rest van dag hebben we het lekker relaxed gehouden. Het was een heel geslaagde eerste dag en allebei de kindjes hebben al zin in hun tweede dag op school.

Paasweekend

Engeland is leuk: Goede Vrijdag is hier een bank holiday! Gelukkig wist een van de collega's dit donderdag te melden, anders was ik voor niets naar Bournemouth gebold. De 'commute' valt eigenlijk goed mee: ik doe er tussen de 40 en 45 minuten over, afhankelijk van hoe druk het is op de 27 ronde punten tussen Ringwood (einde van de autostrade) en mijn werk. Deze extra vrije dag hebben we direct heel nuttig gebruikt: de dozen in de garage zijn nu ook allemaal uitgepakt.

Na de middag zijn we nog eens naar onze favoriete winkel gegaan: Waitrose.

In de UK heb je 4 grote groepen van winkels:

• de 2 grote prijsbrekers, Tesco en ASDA.Tesco is wereldwijd de 2de grootste winkelketen, na Walmart en is de grootste hier in Engeland (~30%). ASDA (~16%) is de UK-poot van Walmart en heeft de meeste van de Carrefourwinkels overgenomen toen Carrefour zich uit de UK teruggetrokken heeft.
• de 2 tussencategorie-spelers, Sainsbury's en Morrisons. Sainsbury's is een tijdje de grootste speler geweest en is heel lang een familiebedrijf geweest (van ... inderdaad, de familie Sainsbury :) ), maar door een paar ongelukkige beslissingen zijn ze teruggevallen naar de 3de positie, juist na ASDA. Morrisons is nummer 4 en is ook een familiebedrijf. Ze zijn ooit begonnen als ei- en boterhandelaars en hebben nu zo'n 12% van de markt in handen (na een mega-overname in 2004 van Safeway). Ze zijn vooral bekend van hun strikt alcoholbeleid: een 72-jarige kreeg in 2007 geen 2 flessen wijn mee naar huis, omdat hij niet kon aantonen dat hij ouder dan 25 was!
• de 2 duurdere ketens, Co-op en Waitrose. Co-op is zoals de naam het zegt een groepering van verschillende co-operatives, waar iedereen die mee inschrijft, aandeelhouder wordt van de keten. Ze spelen vooral de kaart van 'groene' en fairtrade producten. In bijna ieder gehucht is er wel een Co-op die inspeelt op producten van de lokale markt. Waitrose is een andere 'upper market' speler - een beetje vergelijkbaar met Delhaize bij ons - die onderdeel is van de John Lewis groep. Alle werknemers zijn aandeelhouder en beslissen mee over het beleid van het bedrijf.
• de 'no frills' prijsbrekers van het vasteland: Lidl en Aldi.

Wij hebben tot nu toe Waitrose en ASDA uitgeprobeerd en Waitrose is toch met stip onze favoriet!

Tot zover dit intermezzo over de Engelse supermarktwereld :)

Zaterdag zijn we op uitstap geweest naar New Forest, het natuurpark tussen Southampton en Bournemouth. De naam New Forest is wat verwarrend, want het is eigenlijk geen bos maar bosweide en het is niet zo nieuw: al in 1079 werd het bestemd als jachtterrein voor koning Willem I. Het meest in het oog springend zijn de vrij loslopende paarden, gekend als New Forest ponies. Tijdens onze uitstap hebben we ze enkel vanuit de auto gezien. Wat we wel gezien hebben was een hert dat van een hoopje bomen naar een ander stukje bos aan het huppelen was.

Aan een kant is New Forest ingesloten door de zee, waar we schitterende hoge golven op de kliffenkust konden zien inslaan, met een paar surfers die zot genoeg waren om in die bijtende kou in het water te gaan.

Aan de zee was er een restaurant de passende naam Cliffhanger. We hebben even moeten wachten eer we plek hadden, maar het eten was er superlekker en ze waren heel kindvriendelijk. Op de terugweg zijn we nog langs Fawley gereden, de grootste raffinaderij van Engeland waar Sara wel eens zou kunnen moeten gaan werken.

Paaszondag was een rustig dagje.

's Ochtends was de Paashaas niet vergeten dat we verhuisd waren. Eenmaal de kindjes geloofden dat de Paashaas enkel komt naar proper gewassen kinderen, waren ze maar al te gemotiveerd om in bad te gaan met papa. En inderdaad, toen mama een beetje later mee de kindjes kwam afdrogen, bleek onze tuin bezaaid met chocolade-eitjes en -hazen! 

In de namiddag hebben we nog wat geskyped: de laptop aangesloten op de grote televisie en zo wat getetterd met de familie die bijeen was in Izegem en wat later ook met Schoten.

Omdat het zo'n schitterend weer was zijn we ook even de West Wellow Common gaan verkennen. De common's zijn grote open gebieden, vrij toegankelijk voor iedereen waar de typische paarden staan te grazen, honden uitgelaten worden, backpackers voorbijtrekken ...  

We zijn er nog niet helemaal uit wat nu echt de definitie is van een common, maar we vermoeden dat het gelinked is aan de 'common rights': rechten die inwoners van huizen die palen aan bepaalde delen van New Forest hebben ivm grazen van dieren, turf steken, hout kappen enz... In elk geval: het zijn schitterende, uitgestrekte gebieden waar je kris kras kan door wandelen, met de kans achter iedere struik een paard (of hert, vos, ...) te ontdekken. Super met de kids dus! (alhoewel Siska toch wel een beetje bang was van de paarden)

Maandag was nog een rustig dagje (weer een bank holiday, dus ik moest niet gaan werken!). Allez, rustig... dat was het eenmaal we het centje dat Siska gevonden had in een lade uit haar keelgat gekregen had. Wij hebben even nodig gehad om te bekomen van het beeld van onze dochterlief, halfstikkend, ondersteboven... en ik denk dat Siska niet gauw nog centjes gaat oppeuzelen.

Dinsdag begint een nieuwe werkweek voor Wim en woensdag gaan de kids voor de eerste keer op 'taster day' naar de school - verslag volgt!