Vrijdag
wilden we nog een laatste keer op stap gaan. We hebben even getwijfeld
aangezien we geen zin hadden om omgeven te worden door busladingen toeristen,
maar hebben dan toch maar beslist om San Giminiano te gaan bezoeken. Het was
even zoeken voor een parkeerplekje in de buurt van de oude stad, maar gelukkig
waren er toch iets minder toeristen dan we verwacht hadden. Door een gezellige
winkelstraat met heel verleidelijke winkeltjes vol Italiaans lekkers zijn we
naar de Duomo van San Giminiano gewandeld. Die was een pak kleiner dan zijn
grote broertjes in Firenze en Siena, maar ook zeker de moeite. De kerk is
vooral bekend voor de fresco’s die alle muren bedekken. Jammer genoeg mag je er
geen foto’s trekken, een verbod dat zeer streng gecontroleerd wordt door een
van de meest gedreven bewakers die ik ooit meegemaakt heb. Hij stond altijd wel een of andere
toerist af te snauwen als hij ook maar het vermoeden had dat die eraan dacht om
een foto te nemen. Iedereen die ook maar het minste geluid maakte werd
aangemaand om stiller te zijn en hij trok zelfs een man zijn zonnehoed af. Ik
heb dan maar snel Sam’s pet van zijn hoofd gehaald en niet al te lang getreuzeld
met twee ongeduldige kindjes. We zijn verder door de straatjes gewandeld
richting la Rocca. Dit zijn de overblijfselen van een oude burcht die aan de
rand van het oude centrum ligt. Onderweg botsten we nog op een speeltuin die
even uitgetest moest worden. Daarna zijn we van het prachtige uitzicht gaan
genieten op la Rocca. Je kan vanop een van de torens de hele streek bekijken en
hebt ook een mooi zicht op het stadje zelf met al zijn torens. Via een
tussenstop in een van de verleidelijke winkeltjes zijn we dan weer richting
auto gegaan. Voor we vertrokken had Wim van een Italiaanse collega nog een tip
gekregen over een leuk restaurantje in een van de typische Toscaanse dorpjes op
onze terugweg dat we zeker eens moesten uittesten. Die raad hebben we gelukkig
opgevolgd, want het was een heel leuk dorpje en het eten was ook heel lekker!
Na een sprintje door de regen zijn we weer in onze auto gesprongen om voor de
laatste keer richting ons huisje te rijden en alles te gaan inpakken.
Zaterdag
moesten we jammer genoeg al weer terugkeren naar de UK. We zijn op ons gemakje
weer naar Bologna gereden en hebben daar de auto weer netjes ingeleverd. Dan
zijn we gaan inchecken voor onze vlucht naar Frankfurt en onze laatste echte
Italiaanse pasta gaan eten. Net voor we op het vliegtuig wilden stappen kregen
we nog een verrassing. Omdat het vliegtuig redelijk overvol zat (lees
overboekt) hadden ze zo vriendelijk geweest om Wim als “frequent flyer” een
gratis upgrade te geven naar business class. Ze waren zeer verbaasd dat die
daar niet zo gelukkig mee was en dat hij liever bij zijn familie zat. Op de
vraag of de m/v met talent die zijn plek gekregen had dan niet in business kon
gaan zitten kreeg hij de vriendelijke instructie dat hij dat zelf maar moest
regelen. Gelukkig was de man zeer snel overtuigd om te verhuizen (ipv naast een
rumoerig kind te gaan zitten) en zaten we toch allemaal samen. De vluchten verliepen
verder goed en na een snelle rit waren we tegen half negen (Engelse tijd) weer
thuis
.
.
Het was
zalig om weer eens echt op reis te zijn, een nieuw land te verkennen, te
relaxen en te genieten van het lekkere eten en het zonnetje! We willen allemaal
zeker nog eens terug naar Italie. Sam was ontzettend fan van alle Italiaanse
vleesjes, kazen en andere hapjes. Siska was vooral dol op de gelati!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten