Na de beslissing gisterenavond om niet meer te gaan househunten (we hadden alle huizen binnen budget gezien), waren we niet zeker wat we vandaag gingen doen. We hadden een afspraak met het kantoor van Jacobs in Portsmouth waar Sara eventueel kon gaan werken, maar niet veel meer.
Dit was zonder Mark gerekend. Hij belde ons 's morgens om te zeggen dat hij nog een property gevonden had via een makelaar dat nog niet op de markt was. Het was wel buiten budget, maar paste perfect bij onze gezinssamenstelling, want de verhuurders waren een gezin met 4 die zelf op expat naar de US gingen.
Zo zijn we naar West-Wellow gaan kijken. En dat was een heel positieve ervaring. Ja, alles is nog altijd kleiner dan we gewoon zijn, maar hier konden we ons tenminste een 3-tal jaar zien wonen en leven met de kids: een eetruimte, living, deftige keuken, leuke tuin, 4 slaapkamers waar een bed in past en een badkamertje. Misschien vragen we heel specifiek meer budget voor dit huis.
Na deze positieve ervaring zijn we nog eens tot bij Hampshire Collegiate gereden: 7 minuten - ideaal! Vandaar was het volgens de GPS maar 31 minuten naar BH118PL - de postal code van het DC in Bournemouth en 30 minuten naar Port Solent, de marina waar Sara's toekomstige werk ligt. Perfect gewoon. Dat laatste hebben we getest en de GPS was heel accuraat: een klein half uurtje laten zaten we in de marina van Port Solent gezellig te lunchen.
Tegen een uur of 3 zijn we dan naar Jacobs gegaan om met Neil Haskell te spreken, de engineering manager waar Sara voor zou werken. Dat was een heel positief gesprek: ze kunnen iemand met Sara's ervaring qua type werk, klanten en soort projecten heel hard gebruiken.
Het einde van de trip kwam dichterbij: nog terug rijden naar London, inchecken in het hotel, huurauto terug afzetten, roomservice laten komen met avondeten en na een korte nacht, morgen het vliegtuig op naar Brussel.
Dit was zonder Mark gerekend. Hij belde ons 's morgens om te zeggen dat hij nog een property gevonden had via een makelaar dat nog niet op de markt was. Het was wel buiten budget, maar paste perfect bij onze gezinssamenstelling, want de verhuurders waren een gezin met 4 die zelf op expat naar de US gingen.
Zo zijn we naar West-Wellow gaan kijken. En dat was een heel positieve ervaring. Ja, alles is nog altijd kleiner dan we gewoon zijn, maar hier konden we ons tenminste een 3-tal jaar zien wonen en leven met de kids: een eetruimte, living, deftige keuken, leuke tuin, 4 slaapkamers waar een bed in past en een badkamertje. Misschien vragen we heel specifiek meer budget voor dit huis.
Na deze positieve ervaring zijn we nog eens tot bij Hampshire Collegiate gereden: 7 minuten - ideaal! Vandaar was het volgens de GPS maar 31 minuten naar BH118PL - de postal code van het DC in Bournemouth en 30 minuten naar Port Solent, de marina waar Sara's toekomstige werk ligt. Perfect gewoon. Dat laatste hebben we getest en de GPS was heel accuraat: een klein half uurtje laten zaten we in de marina van Port Solent gezellig te lunchen.
Tegen een uur of 3 zijn we dan naar Jacobs gegaan om met Neil Haskell te spreken, de engineering manager waar Sara voor zou werken. Dat was een heel positief gesprek: ze kunnen iemand met Sara's ervaring qua type werk, klanten en soort projecten heel hard gebruiken.
Het einde van de trip kwam dichterbij: nog terug rijden naar London, inchecken in het hotel, huurauto terug afzetten, roomservice laten komen met avondeten en na een korte nacht, morgen het vliegtuig op naar Brussel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten